De grote Appel

Daar zijn we dan, eindelijk in de USA. Woensdagochtend zijn we vertrokken om half 12, en om 15:30 stonden we in NY. Het eerste wat we zien is een lange rij Chinezen op JFK. De Chinezen zullen ons nog lange tijd blijven achtervolgen, maar daarover later meer. JFK is lelijk, oud en grijs. We nemen een taxi richting ons hotel en als we richting het centrum komen is het eerste wat we zien echt een e-nor-me begraafplaats. Zoiets heb je nog nooit gezien. We rijden verder en zien een skyline van New York zoals je hem ook op films ziet. Dat is het mooie van New York, het is allemaal écht zo.

In New York verbleven we in Chinatown, waar je dan ook echt alleen Chinees kan eten en ook alleen maar Chinezen ziet. De Chinezen zijn vergeleken met de Amerikanen uiterst irritant, want als je met een enorme koffer loopt gaan ze niet opzij en ze kijken allemaal behoorlijk chagerijnig.

We zijn maar een paar dagen in NY geweest, en hebben dus alleen de grote bezienswaardigheden gezien. We zijn naar de statue of liberty geweest met de ferry, naar times square, ground zero (memorial 911) dit was echt heel indrukwekkend, een heel mooi monument. Ook het Empire statue building was heel gaaf. Je komt binnen en kijkt naar een 3d film over New York, alsof je in een helicopter zit. Vervolgens ga je met de lift omhoog en heb een uitzicht over de stad vanaf het hoogste gebouw van New York. Central park is echt geweldig. Het is "gewoon" een park, maar de Amerikanen moeten alles groot en over de top doen. Het is dus niet zoiets als wij in Nederland kennen, maar het is een park waar je echt de hele dag doorheen kan wandelen, zo groot. Wat me opviel was het aantal hardlopers. Overal waar je keek zag je Amerikanen hardlopen. Dat doen ze dus blijkbaar wel! Ik ben totaal niet sportief, maar aangezien ik een ijsje aan het eten was kreeg ik spontaan de behoefte om te gaan hardlopen.

Verder als eerste indruk over Amerika; Amerikanen zijn ontzettend vriendelijk en behulpzaam. Zo stonden we gewoon op straat, met een kaart in onze hand te kijken waar we heen moesten. Een schattig omaatje kwam naar ons toe en vroeg of ze ons kon helpen, en gaf ons nog allerlei tips over wat we moesten doen en zien in NY. Nog geen kwartier later gingen we bij een lunchroom naar de wc waar we 20 minuten hebben gepraat met een man die al 73 jaar in NY woonde en firefighter was geweest. Wat verder opviel was dat wanneer er een brandweer, politie of ambulance voorbij kwam NIEMAND aan de kant ging. Iedereen blijft doodleuk in filetempo (want sneller gaat het niet) verder rijden zonder aan de kant te gaan. Verder staan in bijna alle restaurants - en bij Starbucks- de calorieen bij het eten en drinken. Niet fijn en zeer confronterend. Zeker aangezien we elke dag een pannekoeken en toast als ontbijt hadden, aangezien we toch wel vonden dat we moesten integreren met de Amerikaanse cultuur.

We hebben een aantal wijken in NY gezien en ik moet zeggen; ik ben echt een beetje verliefd geworden op de stad. Het is net alsof je je in een film bevindt en er is zoveel te doen en te zien. Er zijn een aantal wijken waar je liever niet wilt komen (Harlem is nogal donker gekleurd en Brooklyn is ook niet jé van het) maar wie weet, als ik een rijke vent tegen het lijf loop óf - nog beter- een goede baan krijg zie ik mezelf zeker wel wonen in Greenwhich of natuurlijk aan de Upper East Side.