Amerikaanse integratie, mijn zwarte gat & lange da

Hee hee hee lieve lezers!
Lekker aan het weg regenen in Nederland? Ik heb nog steeds geen jas aan buiten hoor! :)

Ik ben hier inmiddels al een maand – wat gaat de tijd toch snel - . Ik moet toegeven, ik ben inmiddels al redelijk gewend geraakt aan het leven in Amerika – wow dat klinkt zwaar-. Dit houdt in dat ik wéét dat iedereen naar Starbucks gaat omdat dit vrijwel de enige plaats is waar je koffie kan krijgen en tja, het zit gewoon op elke straat hoek. Het is niet duurder dan andere koffie tentjes ofzo. Ook ben ik er inmiddels achter dat vrijwel alles wat je eet gewoon slecht is. (denk aan sla ; dressing of light 10 kilo suiker) Echter zijn de Amerikanen hier dun. Over het algemeen dan natuurlijk, maar van obese is hier echt vrij weinig te merken. Uitzondering: de vrouw die gisteren naast mij kwam zitten in de metro terwijl de gehele coupe leeg was. Ze moest er natuurlijk pas na mij uit (dus na 40 minuten).

Maargoed, dit kan te maken hebben met het feit dat de majority van de mensen hier “donker is van huidskleur”. Of het kan ermee te maken hebben dat Amerikanen vrijwel elke dag sporten. Nee, waar ze die tijd (of zin) vandaan halen snap ik ook niet.
Ik ben niet van plan om ook maar 1 gram zwaarder terug te komen dus ik probeer vrolijk met onze amerikaantjes mee te doen en ga geregeld naar de sportschool, eet op mn werk tussen de middag warm en s’avonds nog een broodje (oke brood kennen ze niet dus lees bagle) of zoals vanavond frozen yoghurt. Wat hier trouwens ookal niet gezond is want je hebt 20 verschillende smaken, van oreo (ze zijn hier echt gék op oreo) tot cheesecake en dan heb je ook nog 7 verschillende sauzen om het af te maken. Maar papa maak je niet druk, ik nam gewoon vanille en ben ook nog naar de sportschool geweest.

Dat amerikanen niet vies zijn van werken moest me natuurlijk wel even in de praktijk duidelijk gemaakt worden. Dagen van 9 tot 1700 kennen ze hier echt niet. Ik werk gemiddeld zo’n 9 uur per dag (en als ik pech – onee geluk, extra uren worden dubbel betaald- heb, nog meer). Dit houdt in dat ik met reizen erbij dus zo’n 12 uur weg ben van huis. Inmiddels heb ik eindelijk het PMS systeem, computer systeem van een hotel, eindelijk een beetje onder de knie en kan dus de statussen van de rooms en de gegevens van de bijbehorende gast opzoeken. Ik spreek nog steeds geen vloeiend Spaans, maar ik kan al wel meer begrijpen, jippie:). Afgelopen week mocht ik zelf de shift afsluiten wat inhoudt dat ik moest zorgen dat alle kamers vacant en clean waren en er niks meer discrepency (afwijkend) was in het computer systeem. Ik moest de lost en found opruimen en ordenen - vandaag is er een laptop gevonden hoe dom kan je zijn – de kosten van de wasserette verekenen, zorgen dat alle sleutels goed opgeborgen zijn en dat alle schema’s voor de volgende dag klaar liggen. Dat met die sleutels is nog wel een leuk grapje trouwens.

Jullie zijn natuurlijk allemaal bekend met mijn zeer chaotische zwarte gat. Hierin verdwijnt alles. Dit is tevens een van de redenen waarom ik stage wou lopen op de housekeeping afdeling want dat is nogal gedetailleerd en dan kan je niet chaotisch zijn. Met veel pijn in mijn hart moet ik bij deze mededelen dat ik vandaag vergeten ben mijn key terug te retouneren in de daarvoor behorende kast en dat ik weg ben gegaan en mijn masterkey voor alle kamers gewoon op het bureau heb laten liggen. JA IK WEET HET. M’n manager was er nog dus ik hoop dat A) of ze het niet gezien heeft en ik hem morgen gewoon kan pakken of B) ze hem voor me heeft gereturned. Wordt vervolgd…..

Verder ben ik er vrij zeker van dat ik dit later nooit for real ga doen. Ik vind het hartstikke leuk en hou het prima nog een paar maandjes vol maar het is gewoon allemaal nogal georganiseerd en administratief. laat ik dat nou net niet zijn. Gister dacht ik er nog over om maar te stoppen en de PABO te gaan doen omdat ik niet weet of ik het overleef om nog 50 jaar in pak naar m’n werk te gaan maar na de meeting van vandaag ben ik daar maar weer van af gestapt. Die was namelijk echt hilarisch. Ik werk voor Mariott hotels & resorts en zij willen hun doelgroep gaan veranderen. Om de bijbehorende veranderingen te horen was er voor alle medewerkers vandaag een meeting. Dit ging helemaal Amerikaans met allemaal brownies, cookjes, soda’s en prijzen natuurlijk. Er moesten allemaal voorbeelden uit de praktijk bij de nieuwe standpunten gegeven worden en zo kreeg iedereen de nieuwe masterblenders (zo heet de nieuwe doelgroep) kaart.

Afgelopen vrije dagen heb ik een heerlijke chill dag gehad en ben ik met Emilie (franse roommate) naar Baltimore geweest. Baltimore is echt leuk! Het is een havenstadje, heel toeristisch maar er hing echt een leuke sfeer. We zaten helaas langer in de bus dan we in Baltimore waren, maar ik hou van de bus dus dat is niet zo erg. De afstanden hier zijn echt enorm groot. Je denkt; ik loop wel maar dat is meestal niet helemaal te doen. Wat ik dan ook het allermeest is is mn fiets. :(. EN EEN BOTERHAM MET KAAS. Daar zou ik echt een moord voor doen.

Goed goed, ik hoop dat mn key morgen gevonden is en dat eindelijk het rooster voor volgende week bekend is want dat is nog een raadsel. Oja! Ik ben nog uitgenodigd voor een babyshower door de housekeepingladies. Hierop werd er meteen gevraagd of ik wel van tequilla hield. Toen ik hier niet heel enthousiast op reageerde blijkt dat er ook cervesas aanwezig zouden zijn haha. Arme baby’s. Superlief zijn die vrouwtjes en ik kan met sommige eindelijk een beetje een gesprek beginnen 

MUCH LOVE,

en hasta la vista!